Οι πιο σωστοί μας οδηγοί
στο βίο αυτό είναι οι εχθροί.
Όσοι κοιτούν να μας ξεκάνουν
και ούτε στη μέση δε μας φτάνουν.

Ό,τι ζητάς να αποφύγεις
μέσα του πάντα καταλήγεις.
Αν θες να ζεις συμβατικά
ξέχνα αμαρτία και σεβντά.

Ζωή θα πει, νερό με ορμή.
Σαν θάλασσα σε φυλακή
με ορίζοντα τέλος ή αρχή.

Οι μέρες φεύγουν, δεν κυλούν
για όσους δεν ξέρουν ν' αγαπούν.
Μικρές χαρές μη σπαταλάς
έτσι θα μάθεις ν' αγαπάς.

Διώξε το άδικο "γιατί"
κράτα το έντιμο "επειδή"
Το πρώτο έννοιες σου βάζει.
Το δεύτερο είναι που σ' αλλάζει.

Θάλασσα η ζωή, μεγάλη ορμή.
Όρια μηδέν για την αρχή
και άπειρο για τελική.

OpXiDeA

Σου έχει τύχει στη ζωή,
Να ντρέπεσαι τόσο πολύ,
Να κρύβεις ό,τι νοιώθεις;
Σε ρώτησε ποτέ κανείς,
Αν έχεις μέρες να φανείς,
Μήπως και έχεις πληγωθεί;

Πρέπει να εκφράζεσαι γιατί,
Συνέπεια καταστροφική…
Τα συναισθήματα τ’ ανείπωτα,
Στο τι απαντάνε τίποτα,
Ριζώνουν στην καρδιά και σε πληγώνουν.
Τα συναισθήματα τ’ ανείπωτα,
Την σκέψη ορίζουν ύποπτα,
Γεμίζουν το μυαλό και το θολώνουν.

Έγραψες λέξεις σε χαρτί,
Ήπιες για ένα γιατί,
Έπρηξες κάποιον κολλητό σου;
Ορκίστηκες να μην πεις,
Ούτε αν βασανιστείς,
Ένιωσες να καίει ο εγκέφαλός σου;

Πρέπει να εκφράζεσαι γιατί,
Συνέπεια καταστροφική…
Τα συναισθήματα τ’ ανείπωτα,
Στο τι απαντάνε τίποτα,
Ριζώνουν στην καρδιά και σε πληγώνουν.
Τα συναισθήματα τ’ ανείπωτα,
Την σκέψη ορίζουν ύποπτα,
Γεμίζουν το μυαλό και το θολώνουν.

OpXiDeA

Με τα μάτια ο άνθρωπος κοιτάζει το κενό και το βαφτίζει.
Με την ψυχή του δίνει χρώμα, φτιάχνει κήπο, τον ποτίζει.
Το λευκό του κόσμου εντοπίζει, με αγάπη κι έρωτα το χρωματίζει.
Λέξεις σε σχήματα γεωμετρικά, αισθήματα βρίσκει και τα γεμίζει.

Μα το δικό μου χρώμα δεν υπάρχει στην παλέτα.
Γιατί η απόχρωση δεν βγαίνει τώρα πια.
Τζάμπα ασχολείσαι, σήκω και μάζεψέ τα.
Λευκό χαρτί θα δώσω για άλλη μια φορά,
Λευκό χαρτί.

Βουνό τα θέματα που τον απασχολούν και τον αγχώνουν.
Ζητάει λύσεις σε ανώδυνες συμμετοχές φίλων που τον τονώνουν.
Υποχωρήσεις, ανοχές, συμβιβασμοί, εγωισμοί ανάστημα ορθώνουν.
Έρωτες, γάμοι, παράλληλες καψούρες που τον πληγώνουν.

Μα το δικό μου χρώμα δεν υπάρχει στην παλέτα.
Γιατί η απόχρωση δεν βγαίνει τώρα πια.
Τζάμπα ασχολείσαι, σήκω και μάζεψέ τα.
Λευκό χαρτί θα δώσω για άλλη μια φορά,
Λευκό χαρτί.

OpXiDeA

Μου έμαθαν τρεις λέξεις να στριμώχνω στο μυαλό μου.
Η μία είναι ο έρωτας με πάθος του εγώ μου.
Η αποκλειστικότητα η άλλη για το καλό μου.
Η τρίτη είναι η αφοσίωση να έχω στο πλευρό μου.

Γιατί αν δεν πάρω δε θα δώσω,
Πριν ζητήσεις θα χρεώσω.
Μάθε πως…

Αν τρίτη με έχεις για αλλαγή
Ή σαν δοκιμαστική
Δε σε αφήνω.
Εγώ αν δεν είμαι επιλογή
Μία και μοναδική
Πια δε με δίνω.

Έχω διαβάσει νόμους, κανόνες έχω αρνηθεί.
Μα με τη συμπεριφορά σου έχουν καταπατηθεί.
Ό,τι συμφωνηθεί και επιβεβαιωθεί.
Βαλίτσα στον ορίζοντα να στείλεις πριν χαθεί.

OpXiDeA

Στα σύννεφα ζωγραφίζω το πρόσωπό σου.
Δείχνει να χαμογελά δειλά.
Έκανες και τον ουρανό δικό σου.
Σ’ αρέσει έλεγες να κοιτάς ψηλά.

Δευτέρα βράδυ κι είσαι αλλού.
Βδομάδα αναστεναγμού
με καταιγίδα.
Πώς να αντέξω πες μου πως.
Μ’ έχει ξεγράψει ο Θεός,
δεν έχω ελπίδα.

Όταν έφυγες βροχή πήρες μαζί.
Βροχή από δάκρυα που φύλαγα εδώ.
Κρυφά να μη ξυπνήσω στη φυγή.
Δεν το πιστεύω πως δε θα σε ξαναδώ.

Δευτέρα βράδυ κι είσαι αλλού.
Βδομάδα αναστεναγμού
με καταιγίδα.
Πώς να αντέξω πες μου πως.
Μ’ έχει ξεγράψει ο Θεός,
δεν έχω ελπίδα.

OpXiDeA