24 Φεβ. 2017

Κάθε χορδή στο ρόλο της...

"Η μουσική είναι παιδεία. Δεν μπορούμε να έχουμε μονόπλευρη παιδεία. Φυσικά και ακούω τα πάντα."
Η απάντησή μου κάθε φορά που μου κάνουν την ανόητη ερώτηση "Τι μουσική ακούς;"

24 Φεβ. 2017

Σ' αγαπάω ανεξαιρέτως...

19 Φεβ. 2017

Μελαχρινό, άγριο χαμόγελό σου #αφιερωμένο

Δυό χρόνια πέρασαν που έφυγα και κράτησα αποστάσεις,
δεν μπόρεσα ποτέ να διαχειριστώ εντάσεις.
Είχα να κλέψω από το πάθος σου κομμάτι και να ζήσω
και απέτυχα να εντοπίσω ποιο έπρεπε να κρατήσω.

Το όνομα και το βλέμμα σου έγιναν παραμιλητό μου,
σε όποιον με πλησίαζε να ακούσει το όνειρό μου.
Το κρίμα όμως το είδανε στο χαραγμένο χέρι,
που σκούπιζαν τα δάκρυα που η σκέψη σου είχε φέρει.

Φοβήθηκα να αφεθώ και να σου αποκαλύψω,
πως για τον έρωτά σου ήταν εύκολο να υποκύψω...

Αρχές και ηθικούς φραγμούς, όλα να τα καταρρίψω
αισθήματα και επιθυμίες,τίποτα να μην κρύψω.
Να τ΄ακουμπήσω στο μελαχρινό άγριο χαμόγελό σου
να ράψω την καρδιά μου να έχεις για φυλαχτό σου.

Χιλιόμετρα απέχουνε οι δικοί μας χαρακτήρες,
αλήτικα μου φέρθηκες και ό,τι μπορούσες πήρες.
Τονώθηκε το είναι σου και γέμισες ελπίδες
την πρόθεση αφοσίωσης στα μάτια μου σαν είδες.

Συνήθισες να απλώνεσαι σε τριπλά κρεβάτια
και να απομονώνεσαι σε σκοτεινά δωμάτια,
τον εαυτό σου τον μισείς που διώχνει ότι αξίζει,
αλλά η δική μου η φυγή πλέον δε σε αγγίζει.

Φίλοι δεν ήμασταν ποτέ και δε θέλω αυτό να αλλάξει,
δεν με επέλεξες ποτέ όσο κι αν έχω φωνάξει,
ν' ακούσεις ήθελα μοναχά πόσο σπάνιο ήταν για μένα
να αντιληφθώ πως ο Θεός μου έστειλε για άγγελο εσένα.

Τώρα ο χρόνος μίλησε και έσβησε τα λάθη,
ελπίζω η καρδούλα μου πλέον να έχει μάθει,
πως για να έχει έρωτα αγνό και δεδομένο,
θα ζήσει πρώτα τον κακό που έχει ως πεπρωμένο.

Αρχές και ηθικούς φραγμούς, όλα να τα καταρρίψω
αισθήματα και επιθυμίες,τίποτα να μην κρύψω.
Να τ΄ακουμπήσω στο μελαχρινό, άγριο χαμόγελό σου
να ράψω την καρδιά μου να έχεις για φυλαχτό σου.

OpXiDeA
19 Φεβ. 2017

Το νόημα της ζωής

Κράμα από βαθιές χαραγματιές και ουτοπίες ξένες,
με μυρωδιά κορμιών που αγωνίζονται σε αρχαϊκές αρένες,
γεννιέσαι και αφήνεσαι στην αγκαλιά μιας μάνας
και φτάνεις κάποτε να είσαι έρμαιο μιας πουτάνας.

Κι αφού γνωρίσεις τι θα πει <πληρώνω για να σ' έχω>
κι αφού παραδεχτείς πως <άλλο δεν αντέχω>
έρχεται αυτή που λαχταράς να λέει <πια δε θέλω>
κι αναπολείς να ξαναμπείς σε εκείνο το μπουρδέλο.

Γιατί ότι πληρώνεις στη ζωή, το έχεις, σου ανήκει.
Ενώ με ότι ερωτεύεσαι τα βρίσκετε στο νοίκι.
Άσε σου λέω τίποτα δεν κρύβεται υπό το φως του ηλίου
και ό,τι κακό σε διαπερνά είναι φταίξιμο του ιδίου.

Στο ερώτημα το νόημα της ζωής αν το κατέχεις,
να μάθεις πρέπει να απαντάς πως μοναχός αντέχεις.
Γιατί το νόημα είναι πόρισμα αιώνων και αιώνων,
με σφραγίδα και υπογραφή ανθρώπων μόνων.

Δεν ήξερες, δεν ρώταγες ανόητε εαυτέ μου...
Τόσο τρομοφοβικά δεν φέρθηκα ποτέ μου.
Γιατί το νόημα το βρήκα κι έσκασε πάνω σε έναν πήχη
που το χτισαν οι γκόμενες στα φλογερά τους στήθη.

Επιθυμία που γεννάται στου άντρα του μοιραίου
ταυτόσημη έννοια είναι του έρωτα του ακραίου.
Το αίσθημα που στο βλέμμα καταλήγει να καυχιέται,
με πάθος στην ατμόσφαιρα να περιπλανιέται.

Μόνο σε αφήνει και αυτό και χάνεται με δόλο
να το αναζητάς μες τη ζωή και μες τον κόσμο όλο.
Δεν σβήνει η φλόγα του ζυγού αριθμού ως στόχος, ως αιτία
όσο και αν θες να υπηρετείς μια μόνη προφητεία.

Στο ερώτημα το νόημα της ζωής αν το κατέχεις,
να μάθεις πρέπει να απαντάς πως μοναχός αντέχεις.
Γιατί το νόημα είναι πόρισμα αιώνων και αιώνων,
με σφραγίδα και υπογραφή ανθρώπων μόνων.


OpXiDeA
19 Φεβ. 2017

Έρωτας γκρι

Φεύγω ή μένω,
στιχάκι μου κλεμμένο
που χρόνια προσπαθώ
να απαντήσω,
τον κόμπο μου να λύσω
και ν' απελευθερωθώ.

Συρτάρι άδειο,
το βλέμμα μου καθάριο
καθρέφτης έσπασε.
Δειλή κραυγή μου
στην τελευταία χαραυγή μου
ο χρόνος πέρασε.

Ένα υπόγειο,
σημείο στην υδρόγειο
που το αναζητώ.
Χώμα από χρώμα,
που θέλω λίγο ακόμα
να μείνω να κοιτώ.

Ο έρωτας φοράει μανδύα γκρίζο.
Το κόκκινο είναι μόνο στις ραφές.
Γι' αυτό χρόνο δε θα δίνω να στηρίζω
άλλες σάπιες και ανούσιες επαφές.

Δύο εφτάρια
στο πλάι τα ζευγάρια
κάνουν να ενωθούν.
Η ευτυχία
δηλώνει με λατρεία
πως οι δυο μαζί θα ζουν.

Θέλω να μου δείξεις
την ώρα στις αφίξεις
μην περιμένω άδικα.
Γιατί από χρόνο
μετράω πια σε πόνο
αμέτρητα κυβικά.

Κι αν σε χρεώσω
τα όσα έχω να δώσω
θα θέλεις συνδρομή.
Μα εγώ εγγυήσεις
θα σου ζητώ να αφήσεις,
οι δυο μας μια εκδρομή.

Ο έρωτας φοράει μανδύα γκρίζο.
Το κόκκινο είναι μόνο στις ραφές.
Γι' αυτό χρόνο δε θα δίνω να στηρίζω
άλλες σάπιες και ανούσιες επαφές.


OpXiDeA