Στιγμιαία αποκάλυψη μιας πτυχής που δύσκολα αποδέχεσαι και άλλο τόσο δύσκολα χωνεύεις.

Δεν υπάρχουν κανόνες συμπεριφοράς όταν αποκαλύπτονται αλήθειες. Ο άνθρωπος γεννιέται με προδιαγραφές, αλόγιστα δοσμένες και όχι κατά παραγγελία.

Δεν υπάρχει… Απόλυτη έκφραση για γενικευμένες περιστάσεις.

Πόσο άδικο να δέχεσαι βολή πριν καν εντοπίσεις τον κίνδυνο. Είναι σα να σου στερούν το μεγαλύτερο κομμάτι της πνευματικής απόλαυσης. Είναι σα να προτρέχουν την πνευματική διέγερση προς λάθος κατεύθυνση.

Ας κρατήσει η μέρα τα λεπτά της και ας ζήσω εγώ τις ώρες της… Πιο άδικο ακόμα.

Μην στοχεύεις σε εφήμερες ανάγκες, για να μην αναβιώνεις εφήμερες πληγές. Το άδικο κρέμεται, όμως, δεν περπατάει σε τεντωμένο σχοινί. Ανοίγει την πόρτα στην ψυχική απομόνωση και στις τάσεις φυγής. Μπουκώνεις…

Αν κρατούσε η στιγμή αιώνες, δεν θα υπήρχε έκρηξη. Θα βίωνες ανεξάντλητο θυμό και θα πέθαινες. Τα άκρα, όμως, δεν είναι για περαστικούς, αλλά για έμπειρους ταξιδευτές!

Αφήνεις απλά το λόγο να σε οδηγήσει στο λάθος και από εκεί στην άρνηση. Κύκλος η ζωή και εσύ κεντρομόλος ή φυγόκεντρος δύναμη. Αυτή είναι η πολυπλοκότητα του «είναι», που πλάθει τη μοναδικότητα της προσωπικότητας.

Κράτα γερά νεύρα για το τέλος… Η εκτόνωση πάντα τελειώνει!

Μερικές φορές ενώ έχουμε το δικαίωμα της επιλογής δεν το ασκούμε και αφηνόμαστε στην τύχη και μερικές φορές επιλέγουμε τελικά με απόλυτη ευθύνη της πράξης αυτής.

Το λάθος αποτελεί μία άκρως υποκειμενική έννοια, ισχύει κατά μονάδα και ποτέ στο σύνολο, όσο και αν η κοινωνία μας έχει πείσει για το αντίθετο.

Το λάθος μετατρέπεται σε σωστό μόνο όταν επιλέγεται ως μονόδρομος και ποτέ ως επιβαλλόμενη αξία από τον περίγυρο.

Η αλήθεια είναι ότι κανείς δε θα έπρεπε να αναλώνει χρόνο και πνεύμα για να σκεφτεί τα λάθη του, αλλά όλοι πρέπει να έχουμε κάνει έστω και ένα στη ζωή μας.

Ωστόσο, δε με απασχολεί τόσο η καθαρή έννοια του λάθους όσο η δυνατότητα επιλογής αυτού…

Ακόμα και στο άκουσμα της λέξης αυτής αναζωπυρώνονται οι αμυντικές πτυχές μας, αψηφώντας την καθοριστική επίδραση που έχει η εν λόγω επιλογή στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς μας.

Σήμερα, αυτό που είσαι είναι αποτέλεσμα των λάθος επιλογών που έχεις στην βαλίτσα σου, διότι γεννιόμαστε τέλειοι και πεθαίνουμε μέτριοι, έως άθλιοι. Κάθε τι που του χαρίζεται πνοή είναι ένα γεμάτο και τέλειο ή αλλιώς ένα αληθινό και αναμάρτητο. Όσο αυτό εξελίσσεται αλλάζει μορφή και αναπτύσσει το πνεύμα, αλλά επί της ουσίας αλλοιώνει την αρχική, πρότυπη και αγνή στόφα του.

Σίγουρα κανείς δεν είναι τέλειος, αλλά αυτό δεν με παρηγορεί… Πολλές ήταν οι ώρες που αφαίρεσα από τον ύπνο μου για να σκεφτώ αν και πως μπορεί να αντιστραφεί η σχέση αυτή. Γίνεται να διατηρηθεί το πρότυπο ως έχει τέλειο; Γίνεται να αποτρέψει κανείς τις λάθος επιλογές;

Η απάντηση που δίνω στο δικό μου πνεύμα για να το καθησυχάσω είναι ότι με το να μην επιλέξεις το λάθος δεν σημαίνει ότι θα κάνεις το σωστό… Άρα κοιμήσου και ξύπνα για να βιώσεις ένα ακόμα λάθος!