Δεν έχω μάθει να χάνω στον χρόνο
ούτε σε αγάπες και τα συναφή.
Εγώ σημαία μου έχω τον πόνο
και μέθοδο εις άτοπον απαγωγή.

Δε με τρομάζει ο κρότος στη νύχτα.
Δε με μπλοκάρει καμιά επιλογή.
Κι όταν με κράζουν τα ζάλισες, ρίχτα!
τα ζάρια ρίχνω από - προς τη γη.

Δε θα με κρίνεις για να μη κριθείς.
Φοβού τον Έλληνα της υποταγής,
φακούς γαλάζιους φοράει επαφής,
σαν σε κοιτάξει τρέχεις για να σωθείς.
Εγώ τολμώ, εσύ μπορείς???

Δε μ' ενδιαφέρει αν λένε πως τρέχω
η ταχύτητα είναι λόγος τιμής.
Φρένο στο δρόμο μονάχα αντέχω
γιατί ενάντια είμαι της οριακής.

Δε θέλω ναι να χαρίζω στα όχι
δε μου ταιριάζει να υποχωρώ,
αν μου κλείσεις τη μύτη θα σκάσω
γιατί το στόμα το έχω μόνο για να μιλώ.

Δε θα με κρίνεις για να μη κριθείς.
Φοβού τον Έλληνα της υποταγής,
φακούς γαλάζιους φοράει επαφής,
σαν σε κοιτάξει τρέχεις για να σωθείς.
Εγώ τολμώ, εσύ μπορείς???

OpXiDeA

Ξυπνάς το πρωί και δεν ξέρεις που είσαι,
Λες δε σου ‘χει συμβεί μα προσποιείσαι.
Αναγνωρίζεις το τοπίο,
σου είναι τόσο οικείο.
Το επιδίωξες τόσες φορές…
Μην το αρνείσαι, ξέρεις ποια είσαι,
είσαι εσύ που τα έπινες χθες.

Άλλοθι μες τη γυναικεία πλάνη
πως ο έρωτας μονάχα δεν φτάνει,
θέλει και έγκλημα για να τιμωρηθεί.
Άλλοθι που δεν έχει ουσία,
να σκοτώνεις ελπίδα είναι αμαρτία,
έγκλημα που θα παραγραφεί.

Σηκώνεις τα ρούχα σου από το πάτωμα,
το έχεις και αυτό το ελάττωμα.
Σε τυλίγει το πάθος,
Το βιώνεις το λάθος.
Ποιον πληγώνεις δε σε αφορά…
Μια κυρία λες πως κάνει, όταν θα αμαρτάνει
να είναι για τελευταία φορά.

OpXiDeA

Ό,τι έπαθα, έμαθα και θέλω να κρατήσω
εφόδια για τον επόμενο να τον διεκδικήσω.
Κι αν άφησα να πάρεις μια στάλα φροντίδας
κράτα την εσύ στο όνομα της πιο κρυφής ελπίδας.

Αυτοί που έχουν επίπεδο το ρίχνουν στα πατώματα
πυροβολούν καρδιά και νου χωρίς αποτυπώματα.
Ό,τι δεν πρόλαβαν να πουν διπλά σου το χρεώνουν
γνωρίζουν τον επόμενο και κάπως έτσι σε σκοτώνουν.

Γιατί μια διεκδίκηση, κρύβει μία εκδίκηση
όχι άδικα άλλο λόγο μη μου πεις.
Εγώ, εσύ και ο επόμενος,
ένα τανγκό για τρεις.
Τανγκό για τρεις...

Προσπάθησε να δεις την άλλη όψη της θείας δίκης
αυτής που λέει πως για πάντοτε θα μου ανήκεις.
Κι αν προσπαθήσεις μόνο να σε δικαιολογήσεις
γεύση πικρή και ένοχη στο τέλος θα αφήσεις.

Δεν ξέρω αν πληγώθηκα ή κουράστηκα εγώ πρώτη
μες σε στιγμές απάθειας μαζί με έναν προδότη.
Αλλά ενθουσιάστηκα που θες να το πληρώσεις
για χάρη του επόμενου, θα με υποχρεώσεις.

Γιατί μια διεκδίκηση, κρύβει μία εκδίκηση
όχι άδικα άλλο λόγο μη μου πεις.
Εγώ, εσύ και ο επόμενος,
ένα τανγκό για τρεις.
Τανγκό για τρεις...

OpXiDeA

Αν σου πω πως θα κρατώ
μια ανάσα σου από κάθε μας φιλί,
θα πιστέψεις πως ψηλά ακροβατείς
κι έτσι θα πέσεις...

Αν με δεις συχνά να σε αναζητώ
και να χάνω τη ζωή μου τη μισή,
θα γελάσεις με ειρωνεία σαν χαζό
και δε θ' αντέξεις.

Είσαι ένα λάθος που η συνείδηση το ξέρει,
αλλά εσκεμμένα θέλει ακόμα να υποφέρει,
γιατί ψυχή μου στη ζωή μου ο καημός,
βέλος στον στόχο για να γίνω δυνατός.

Αν κουραστώ να κυνηγώ το όνειρό σου,
γιατί δικό μου δεν εξέφρασα ποτέ,
θα σε αφήσω να αλλάξεις την πορεία
κι εγώ απλά θα κοιμηθώ...

Αν πάλι φύγεις πριν προλάβω να γυρίσω στο πλευρό σου,
θα σου θυμίσω κάτι παλιέ μου εαυτέ,
πως έφυγε δειλά κι ας ήτανε κυρία,
κι εδώ ξανά θα πληγωθώ...

OpXiDeA